Όταν θα με καταλάβεις, τότε
θα `χεις γίνει μοναξιά
Θα ’μαι ένα πικρό ποτήρι
κι όλα γύρω σου ερημιά
Θα `μαι ο βασανιστής σου
δίχως να το θέλω εγώ
Το μαρτύριο της ψυχής σου,
πόνος δίχως τελειωμό
Τ’ άκουσες, τ’ άκουσες αυτά που λέω
Τ’ άκουσες, θα πονάς μα δε θα φταίω
Όταν θα μ’ αναζητήσεις τότε
θα `χω ανοίξει τα φτερά
θα `χω βρει καινούργια αγάπη
θα `χω σπάσει τα δεσμά
Ξέρω πως θα μετανιώσεις
νύχτα θα ’ρθεις να με βρεις
Τότε θα σου πω `λυπάμαι’
δεν μπορώ, με συγχωρείς
