Τα περασμένα καίγονται,
στη λησμονιά πετάνε
Γίνονται αγιάτρευτες πληγές
τις νύχτες και πονάνε
Στη λησμονιά σε πάνε
Στάσου λιγάκι, μη μιλάς,
άσε το χτύπο της καρδιάς
να πει ό,τι είναι για να πει,
στο φως να γεννηθεί
Για ένα τίποτα, μη φοβηθείς,
πως φτάσαμε στ’ ανείπωτα
Γλυκιά μου, μη χαθείς
Και τα χαράματα σαν ‘ρθει
με μια λαχτάρα η προσμονή
Θα ‘ναι μι’ αλλόκοτη χαρά,
θα γίνει δίψα και φωτιά..
Θα ‘ναι μια αλλόκοτη χαρά
Στάσου λιγάκι, μη μιλάς,
άσε το χτύπο της καρδιάς
να πει ό,τι είναι για να πει,
στο φως να γεννηθεί
Για ένα τίποτα, μη φοβηθείς,
πως φτάσαμε στ’ ανείπωτα
Γλυκιά μου, μη χαθείς
Στάσου λιγάκι, μη μιλάς,
άσε το χτύπο της καρδιάς
να πει ό,τι είναι για να πει,
στο φως να γεννηθεί
Για ένα τίποτα, μη φοβηθείς,
πως φτάσαμε στ’ ανείπωτα
Απόψε, μη χαθείς
