Πίσω από γρίλιες κλειστές
άκουγα πιάνο και χθες
τόσο γλυκό και θλιμμένο μαζί
δε μπορεί παρά να ‘σουν εσύ
μένω από κάτω ακριβώς
κι όπως κυλούσε ο ρυθμός
ένιωθα σαν να σε ξέρω καλά
κι ας μην έχουμε πει ούτε “γεια”
Ήσουν επάνω κι είχε νυχτώσει πια
με το πιάνο σου μου ‘κανες
και μένα συντροφιά
φώναζες τ’αστέρια
και τα είδα μόνο εγώ
να χορεύουν στο φωταγωγό
Πίσω από γρίλιες κλειστές
έπαιζες πιάνο και χθες
σαν να ‘χεις μάθει μ’αυτό να νικάς
και το θόρυβο της μοναξιάς
Ήσουν επάνω κι είχε νυχτώσει πια
με το πιάνο σου μου ‘κανες
και μένα συντροφιά
φώναζες τ’αστέρια
και τα είδα μόνο εγώ
να χορεύουν στο φωταγωγό
