Πως θυμάμαι εκείνο το βράδυ
που σε είδα για πρώτη φορά
και τα μάτια σου μες στο σκοτάδι
με κοιτάζαν τρυφερά
Από τότε τα βλέπω μπροστά μου
με το βλέμμα τους το φλογερό
τα θωρώ και να βρω
ησυχία δεν μπορώ
Τα δικά σου τα μάτια
έχουν στην καρδιά μου βαθιά καρφωθεί
στα δικά σου τα μάτια
έχουν τα δικά μου γλυκά σκλαβωθεί
Να τα βλέπω δε χορταίνω
και με κάνουν και πεθαίνω
τα δικά σου τα μάτια
έχουν στην καρδιά μου βαθιά καρφωθεί
Πως ζηλεύω σαν άλλον κοιτάζουν
και του ρίχνουν κρυφές σαϊτιές
μαχαιριές δυνατές που με σφάζουν
είν’ εκείνες οι ματιές
Μέρα νύχτα τα βλέπω μπροστά μου
όπου πάω και όπου σταθώ
θα χαθώ, θα χαθώ
και γι’ αυτά θα τρελαθώ
Τα δικά σου τα μάτια
έχουν στην καρδιά μου βαθιά καρφωθεί
στα δικά σου τα μάτια
έχουν τα δικά μου γλυκά σκλαβωθεί
