Το πρώτο σου φιλί
δεν το λαχτάρησα πολύ,
το πήρα γιατί έτυχε.
Έν’ άλλο πιο μετά
σ’ έφερε λίγο πιο κοντά,
διψούσα και με πέτυχε.
Κι από φόβο ή δειλία
είπα αγάπη τη φιλία
κι ένιωθα λίγο σαν να φταίω.
Κι έτσι δεν έβγαλα μιλιά
σ’ όλα τα επόμενα φιλιά
μέχρι το τελευταίο.
Το πιο όμορφο φιλί
σ’ ένα νησί μι’ ανατολή
με βρήκε ζαλισμένη.
Και ύστερα από κει
ένιωθα κάπως να μου αρκεί
η γεύση που απομένει.
Κι από φόβο ή δειλία
είπα αγάπη τη φιλία
κι ένιωθα λίγο σαν να φταίω.
Κι έτσι δεν έβγαλα μιλιά
σ’ όλα τα επόμενα φιλιά
μέχρι το τελευταίο.
