Τα φράγκα τα λεφτά μανούλα μου
τα σκέφτηκε ο άνθρωπος,
γι’ αυτό και λέγετ’ άνθρωπος
τα παίζει τα μετρά μανούλα μου
τα κρύβει τα στοιβάζει
στην τράπεζα τα βάζει.
Τάλληρα τάλληρα,
χάρτινα τάλληρα
με βιτρίνα τον Κολοκοτρώνη
τάλληρα τάλληρα, χάρτινα τάλληρα
γεια σου γέρο του Μωριά, κανόνι.
Τα φράγκα τα λεφτά, μανούλα μου,
ιδρώτες πληρωμένοι ζωή πελεκημένη
γι’ αυτά είν’ ο καυγάς μανούλα μου
τα φράγκα τα καημένα
χαρτάκια τυπωμένα, χαρτάκια τυπωμένα
μηδέν χωρίς το ένα.
Τα φράγκα τα εκατομμύρια
δραχμή δραχμή κυρά μου,
στο παλιοκουμπαρά μου
τα φράγκα χρατς τα κόβει η μηχανή
μια φραγκομηχανάρα
με δυο ψηλά φουγάρα.
