Ίσως να είμαι όνειρο που ξέρεις,
μπορεί να είμαι ανύπαρκτος
πως κάθεσαι κοντά μου.
Νομίζεις πως κοιτάς ίσα στα μάτια μου
μα αυτά δεν είναι πουθενά,
είναι ψηλά και ψάχνουν τ’ όνομα μου.
Που είναι τα ξανθά σου τα μαλλιά
τα έδωσες στον ήλιο να τα κάψει
κι αυτός τα φύλαξε και τα πουλά ακριβά
στις κοντινές τις χώρες μακριά.
Εύχομαι μια μέρα να σε δω
ένα πρωί τ’ Απρίλη
γέλιο χαρούμενο να δω
στα κόκκινα σου χείλη.
Θυμήσου σαν με ξαναδείς
ποιος είμαι να ρωτήσεις
κι αν πάλι τότε δε σου πω
μη μου κακοκαρδίσεις.
Που είναι τα ξανθά σου τα μαλλιά
τα έδωσες στον ήλιο να τα κάψει
κι αυτός τα φύλαξε και τα πουλά ακριβά
στις κοντινές τις χώρες μακριά.
