Τα λαϊκά τραγούδια μου
που να τα τραγουδήσω
σε ίσκιους και πετρώματα
σαν το νερό θ’ αφήσω.
Τα ‘χω στου κόσμου τη βροχή
φωτιά και πανωφόρι
πως με πονάς Καισαριανή
Πατέλι και Νιχώρι.
Έρχεται ο Μέγ’ Αλέξανδρος
τα βράδια απ’ την καμάρα
κι απ’ τα παλιά λαδάδικα
οι μάγκες με τα κάρα.
Σαν λιτανεία μακρινή
Αγίων που διαβαίνει
«Συννεφιασμένη Κυριακή»
ποιος σε καταλαβαίνει.
