Τα άπλυτα κρατάς στο χέρι
και στη μάνα σου τα πας
μα σου γέρνουνε τον ώμο
τα καινούργια που φοράς.
Μέρα νύχτα σου τα πλένει
με νερό και αγιασμό
μα τα λάθη τα μεγάλα
δεν τα σβήνει το νερό.
Τα άπλυτα κρατάς στο χέρι
και στη μάνα σου τα πας
κι είν’ η μόνη που το ξέρει
στη ζωή το τι τραβάς.
Μέρα νύχτα σου τα πλένει
με νερό και αγιασμό
μα τα λάθη τα μεγάλα
δεν τα σβήνει το νερό.
