Άλλη μια μέρα ξεκινά
και θα σκεφτώ μ’ εμάς τους δυο τα χθεσινά,
φορώ δυο ρούχα βιαστικά, καφέ στο χέρι,
τα κλειδιά, μόνος μιλώ, δεν προσπαθήσαμε αρκετά.
Κι αν είπαμε τόσα τι νόημα είχανε
τα λόγια στην πράξη ποτέ δε μας βγήκανε,
κι αν είπαμε τόσα ποτέ δεν τα βρήκαμε,
να μείνουμε μόνοι κι οι δυο συμφωνήσαμε,
τόσο απλά, να ‘σαι καλά.
Στης πόλης πάλι το ρυθμό
εσύ, εγώ μέσα στη σκέψη σε κρατώ,
στο δρόμο κίνηση τρελή κι από το ράδιο μουσική
να τραγουδά γι’ αγάπες που ‘χουνε χαθεί.
Κι αν είπαμε τόσα τι νόημα είχανε
τα λόγια στην πράξη ποτέ δε μας βγήκανε,
κι αν είπαμε τόσα ποτέ δεν τα βρήκαμε,
να μείνουμε μόνοι κι οι δυο συμφωνήσαμε,
τόσο απλά, να ‘σαι καλά.
