Απόψε θα στρώσω τραπέζι για σένα
μετά από χρόνια που είχες χαθεί
Θα πω και τραγούδι με λόγια θλιμμένα
Που τα ‘χω κρυμμένα βαθιά στην ψυχή
Και μη με ρωτήσεις εγώ πως περνάω
Δε δίνω απαντήσεις σε όσους ρωτούν
Αν τάχα πονάω που είμαστε χώρια
Τα μάτια μου ρώτα κι αυτά θα σου πουν
Απόψε θα στρώσω τραπέζι για σένα
κι ας πούνε πως είναι η πρώτη φορά
Δε θέλω κουβέντα για τα περασμένα
Σαν δάση καμμένα τα όνειρα πια
Και μη με ρωτήσεις εγώ πως περνάω
Δε δίνω απαντήσεις σε όσους ρωτούν
Αν τάχα πονάω που είμαστε χώρια
Τα μάτια μου ρώτα κι αυτά θα σου πουν
