Μείναμε μόνοι δυστυχώς
σε μια ζωή που συνεχώς
σε λάθος δρόμο μας πηγαίνει
Κάπου χαθήκαμε κι οι δυο
μέσα σε λάθη μας σωρό
και ξαφνικά νιώθουμε ξένοι
Ένα ημίχρονο ζωής
που χαραμίσαμε εμείς
χωρίς καμιά δικαιολογία
Τέλειωσε μες στην ερημιά
γεύση δεν άφησε καμιά
σαν μια λευκή ισοπαλία
Τίποτα δεν τέλειωσε ακόμα θα μου πεις
θα το παλέψουμε ως το τέλος θα το δεις
πάντα η ελπίδα που πεθαίνει τελευταία
δεν θ’ αφήσει να χαθώ και να χαθείς
Τα όνειρά μας
τα όνειρά μας τα `χουμε με αίμα πληγωμένα
και δεν τα πουλάμε σε κανέναν
μου `λεγες θυμάμαι μια βραδιά
Τα όνειρά μας
άδικα γκρεμίσαμε σου λέω
μην κοιτάς που έπαψα να κλαίω
κλαίει από μέσα μου η καρδιά
Είν’ η αγάπη δυστυχώς
μία πληγή που διαρκώς
για ένα όνειρο ματώνει
Δίχως αιτία κι αφορμή
πήραμε λάθος τη ζωή
και τελικά μείναμε μόνοι
Τίποτα δεν τέλειωσε ακόμα θα μου πεις
θα το παλέψουμε ως το τέλος θα το δεις
πάντα η ελπίδα που πεθαίνει τελευταία
δεν θ’ αφήσει να χαθώ και να χαθείς
Τα όνειρά μας
τα όνειρά μας τα `χουμε με αίμα πληγωμένα
και δεν τα πουλάμε σε κανέναν
μου `λεγες θυμάμαι μια βραδιά
Τα όνειρά μας
άδικα γκρεμίσαμε σου λέω
μην κοιτάς που έπαψα να κλαίω
κλαίει από μέσα μου η καρδιά
