Παιδιά της ρόδας είμαστε
νυχτώνει ξημερώνει,
μας τρώει ο ήλιος κι η βροχή
απάνω στο τιμόνι.
Κυρ αστυνόμε, να χαρείς
παράβλεψε λιγάκι,
εμείς δεν πάμε για πολλά,
για μεροκαματάκι,
περάστε μ’ ένα δίφραγκο
Ομόνοια Κουκάκι.
Παιδιά της ρόδας είμαστε
μα ξέρει η κοινωνία,
πότε δουλεύουμε ταξί
και πότε πειρατεία.
Κυρ αστυνόμε, να χαρείς
παράβλεψε λιγάκι,
εμείς δεν πάμε για πολλά,
για μεροκαματάκι,
περάστε μ’ ένα δίφραγκο
Ομόνοια Κουκάκι.
Παιδιά της ρόδας είμαστε
το κάθε σωφεράκι,
βλέπουν πολλά τα μάτια μας
από το καθρεφτάκι.
Κυρ αστυνόμε, να χαρείς
παράβλεψε λιγάκι,
εμείς δεν πάμε για πολλά,
για μεροκαματάκι,
γεια σου Μπιθικώτση μου,
να ζήσεις βρε Μητσάκη.
