Τόσα χρόνια στο ποτήρι
και δε βρήκες γιατρειά
έκαψες τα σωθικά σου
μα είναι κρύα η καρδιά
Πίνεις πίνεις ξαναπίνεις
για να σβήσει ο σεβντάς
μα είναι τρύπια τα ποτήρια της παρηγοριάς
Τόσα χρόνια το φαρμάκι
με τις κούπες το ‘χεις πιει
παν τα νιάτα σου χαράμι
πνίγηκαν μες το κρασί
Πίνεις πίνεις ξαναπίνεις
για να σβήσει ο σεβντάς
μα είναι τρύπια τα ποτήρια της παρηγοριάς