Ποθούσα να δω τα πρόσωπα του ήλιου
πίσω απ’ τις πατημασιές μου στη θάλασσα
σηκωνόταν τότε δυνατός αέρας
κι έσπαγε τον ήλιο σε χρυσά κομμάτια
και τα πόδια μου άνοιγαν κόκκινες πληγές.
Ώσπου να μάθω το νερό
έχασα τον εαυτό μου
κι ώσπου να βρω τον ίσκιο μου
έφευγαν οι μέρες
