Όποιο δρόμο και να πάρω,
σ’ όποια γη, σ’ όποια γη και να βρεθώ,
με κυνηγάν, αγάπη μου,
με κυνηγάν τα μάτια σου,
δεν έχω πια, δεν έχω πια που να σταθώ.
Τα σύννεφα τυλίγουνε
στα μαύρα την καρδιά μου
και σαν βροχή, ψιλή βροχή,
και σαν βροχή στάζουν τα δάκρυα μου.
Όποιο δρόμο και να πάρω,
σ’ όποια γη, σ’ όποια γη και να βρεθώ,
με κυνηγάν, αγάπη μου,
με κυνηγάν τα μάτια σου,
δεν έχω πια, δεν έχω πια πού να σταθώ.
Τα σύννεφα τυλίγουνε
στα μαύρα την καρδιά μου
και σαν βροχή, ψιλή βροχή,
και σαν βροχή στάζουν τα δάκρυα μου.
