Μέσα στους δρόμους της δυστυχίας
με τα συντρίμμια της κοινωνίας,
τα δικά σου χέρια μ’ έριξαν στο κρίμα,
γέλασε που έχεις κι άλλο ένα θύμα.
Σ’ αγάπησα και πόνεσα πολύ
σ’ αυτή την ψεύτικη ζωή.
Με την ψυχή μου κουρελιασμένη
ζω τη ζωή μου βασανισμένη,
‘σύ με έχεις κάνει να κατρακυλήσω
μα και να το θέλω, πώς να σε μισήσω.
Σ’ αγάπησα και πόνεσα πολύ
σ’ αυτή την ψεύτικη ζωή.
Με έχεις ρίξει στην αμαρτία,
στις παραβάσεις και στην κακία,
όλο και πιο κάτω πέφτω λίγο – λίγο,
με τραβάει το ρέμα, αχ, πώς θα ξεφύγω.
Σ’ αγάπησα και πόνεσα πολύ
σ’ αυτή την ψεύτικη ζωή.
