Με δυο πουλιά στον ώμο σου
Ξεκίνησες τον δρόμο σου
Κι ήταν εκείνα τα πουλιά
Τα τελευταία μου φιλιά
Πήρες την καρδιά μου στο ταξίδι
Κι έχω όσο λείπεις παγωνιά
Όση σπίθα μ’ άναψες στα χείλη
Θα ’ναι σαν γυρίσεις πυρκαγιά
Στην πόρτα που μ’ αγκάλιασες
Τα μάτια μου τα κάρφωσες
Το πόσο μου ’λειψες να δεις
Που ’ναι ο καθρέφτης της ψυχής
