Έλα απόψε που ‘χω πιει δυο τελωνεία
για να πνίξω αυτή τη σκάρτη κοινωνία
τσιφτετέλι στο τραπέζι να χορέψεις
την πικρή μου την καρδιά να τη μαγέψεις
Έλα πάλι για σπατάλες και κραιπάλη
η ζωή μας είναι μία κι όχι άλλη
έλα πάλι για σπατάλες και κραιπάλη
το ξημέρωμα δεν ξέρεις πού θα βγάλει
Θέλω απόψε που ‘χω πιει δυο τελωνεία
και οι πίκρες με στριμώχνουν στη γωνία
μ’ ένα σπίρτο κάθε σκέψη μου ν’ ανάψω
τις σκοτούρες μου για πάντα να τις κάψω
