Να ‘ρχόσουνα στον ύπνο μου σεμνή και λυπημένη
αγία που μαρτύρησε απ’ όλους ξεχασμένη
να γονατίσω ταπεινά και να σε προσκυνήσω
να πω συγγνώμη τρεις φορές και να μετανοήσω
Όμως αυτά τα θαύματα γίνονταν σ’ άλλα χρόνια
τότες που ζούσαν άνθρωποι με καθαρή ψυχή
που κοίταγαν πολύ ψηλά στου ουρανού τ’ αλώνια
και ξέρανε ποιο σύννεφο θα φέρει τη βροχή
Να ‘ρχόσουνα στον ύπνο μου σαν Παναγιά ντυμένη
να μου ‘λεγες η εικόνα σου που βρίσκεται κρυμμένη
βαθιά να σκάψω να τη βρω με χιόνια και λιοπύρι
και να σου χτίσω εκκλησιά και μέγα μοναστήρι
Όμως αυτά τα θαύματα γίνονταν σ’ άλλα χρόνια
τότες που ζούσαν άνθρωποι με καθαρή ψυχή
που κοίταγαν πολύ ψηλά στου ουρανού τ’ αλώνια
και ξέρανε ποιο σύννεφο θα φέρει τη βροχή
