Στα συντρίμμια της καρδιάς μου μην πατάς,
με πονάς, με πονάς,
μου λερώνεις το αντρίκειο μου εγώ,
Θεέ μου αν είναι δυνατόν,
Τα ‘χω με τον εαυτό μου,
που ακόμα σ’ αγαπώ,
σαν σκουπίδι αυτού του δρόμου,
το δικό μου το εγώ,
Τα ‘χω με τον εαυτό μου,
που ακόμα σ’ αγαπώ,
σαν σκουπίδι αυτού του δρόμου,
το δικό μου το εγώ,
Τα ερείπια που άφησες κοιτώ,
κι απορώ, που σ’ αγαπώ,
στο χαμένο μου από σένα παρελθόν,
Θεέ μου αν είναι δυνατόν,
Τα ‘χω με τον εαυτό μου,
που ακόμα σ’ αγαπώ,
σαν σκουπίδι αυτού του δρόμου,
το δικό μου το εγώ,
Τα ‘χω με τον εαυτό μου,
που ακόμα σ’ αγαπώ,
σαν σκουπίδι αυτού του δρόμου,
το δικό μου το εγώ.
