Έφτασα ως εδώ, δεν άργησα
κι ας μη μ’ έφτασε ο χρόνος,
κι όλα όσα πίσω άφησα
τα κουβάλησε ο πόνος.
Μ’ αφού ήρθα ως τα σήμερα
ξέχνα το φινάλε
κι αν, ζωή μου, είσαι χίμαιρα,
σε ευχαριστώ.
Αχ, Θεέ μου, τα `χω όλα,
μα βαθιά μου είμαι κάργα δυστυχής,
μα φωνάζω, “εγώ φταίω
κι όχι σφάλμα της ζωής”.
Έφτασα να πω “την πάτησα
σαν που βρέθηκα στον κόσμο”
κι ώρες ώρες φρένο πάτησα
μέσ’ στης μοίρας μου τον δρόμο.
Κι αν στο κρίμα πήγε κι έτρεξε
έχω την ευθύνη,
το αμάξι καν δεν έφταιξε,
ούτε κι ο γκρεμός.
Αχ, Θεέ μου, τα `χω όλα,
μα βαθιά μου είμαι κάργα δυστυχής,
μα φωνάζω, “εγώ φταίω
κι όχι σφάλμα της ζωής”.
