Εμένα θα με χάσετε
μια μέρα ξαφνικά
έτσι που με κατάντησε
του κόσμου η καλοσύνη,
δρόμο θα πάρω αγύριστο
και ότι θέλει ας γίνει.
Τα μάτια μου θα πάρω,
τα μάτια μου θα πάρω
ίσως να βρω την τύχη μου,
ίσως να βρω το χάρο.
Θ’ αφήσω γεια στις όμορφες
που μου ‘δωσαν χαρά
ίσως να τις αδίκησα
και να ‘παιξα μαζί τους,
μα τώρα θα με χάσουνε
για πάντα απ’ τη ζωή τους.
Τα μάτια μου θα πάρω,
τα μάτια μου θα πάρω
ίσως να βρω την τύχη μου,
ίσως να βρω το χάρο.
Κι εσύ μανούλα δύστυχη
που μου ‘δωσες ζωή
όταν σου πουν πως βρίσκεται
στα ξένα το παιδί σου,
στέλνε μου με τα σύννεφα
την άγια την ευχή σου.
Τα μάτια μου θα πάρω,
τα μάτια μου θα πάρω
ίσως να βρω την τύχη μου,
ίσως να βρω το χάρο.
