Βγήκα από μικρός στο δρόμο
μ’ ένα όργανο στον ώμο
κι η ψυχή μου σαν αγρίμι
σκαρφαλώνει στο ταξίμι.
Μη ρωτήσεις τ’ όνομά μου,
έχω σκίσει τα χαρτιά μου
και στης νύχτας το σεργιάνι
με φωνάζουνε “αλάνι”.
Στο δικό μου το σινάφι
ό, τι γράφει δεν ξεγράφει
κι όσα γίνανε για μένα
όλα τα `χω πληρωμένα.
Του Απόλλωνα τη λύρα
μ’ εμπιστεύτηκε η μοίρα
και με τρίχορδο μπουζούκι
δίνω στη ζωή χαστούκι.
Έξω ρίχνω την καρδιά μου
κι ό,τι πέρασα μαγκιά μου,
άδειο αφήνω το ποτήρι
στο δικό σου το χατίρι.
Της ζωής μου το ταξίδι
ξετυλίγεται σαν φίδι
κι ό,τι έχω να σου στείλω
του παράδεισου το μήλο.
Σήκω πάνω άγγελέ μου,
με τη φόρα του ανέμου
χόρεψε να με λυτρώσεις
τον καημό μου να σηκώσεις.
