Ταξίμι από μπαγλαμά και η βροχή δυνάμωσε.
Το παραθύρι θάμπωσε απ’ του νοτιά το χνώτο.
Πιάσανε, λέει, το Μεμά, με τα λαθραία στο ντορβά
τον πήγανε στο Πρώτο.
Ο φωτογράφος με χωνί μπαγιάτικη «Ακρόπολη»
και στην παλιά Μητρόπολη ρολόι δίχως ώρα.
Αχ, των ματιών σου οι ουρανοί, πικρή αγάπη μου ορφανή
σε ποιον να φέγγουν τώρα;
Μας πήραν τσάμπα τα καπνά κάποιος στην άκρη μίλησε
και στη γωνιά του γρύλισε βραχνά ο φωνογράφος.
Τσάμπα μου πήρες την καρδιά μιαν ανεξήγητη βραδιά
κι είν’ η ζωή μου τάφος.
