Τέσσερις τοίχοι γύρω μου
και χαραγμένα στο χαλί τα βήματά σου
τέσσερις τοίχοι γύρω μου
να μου θυμίζουν το στερνό και κρύο “γεια σου”
Μονάχα το δάκρυ απόμεινε
πως θες να γελάσω πως θες;
Μονάχα το δάκρυ απόμεινε
να κλάψω να πνίξω το χθες
για πες μου πως θες
να πνίξω το χθες;
Τέσσερις τοίχοι σ’ έβλεπαν
μες στην ζεστή σου αγκαλιά να με τυλίγεις
τέσσερις τοίχοι το ξεραν
και σε ρωτάνε πως κατάφερες να φύγεις
