Σώματα, παιδεύεις δύο σώματα,
μπερδεύεις τα ονόματα
τις νύχτες που με πας ταξίδι
γίνομαι δική σου και αφήνομαι
μα μέσα σου συγκρίνομαι
το έχω καταλάβει ήδη
Απόψε που ξανά θα με σκοτώσεις
θα κάνω τις μεγάλες μου δηλώσεις
Τέτοια αγάπη στη χαρίζω,
τέτοια αγάπη δεν αξίζω
πράγματα μου να πετάξεις,
το πρωί να μη με ψάξεις
Τέτοια αγάπη στη χαρίζω
τέτοια αγάπη δεν αξίζω
δεν μπορώ τα ψέμματα σου
τα θολά διλλήματα σου
Φεύγω δε σε αποφεύγω
μάτια μου φεύγω
δεν παίζω πια εγώ σ’ αυτό το έργο
Φεύγω και δεν γυρίζω
έτσι κερδίζω
τέτοια αγάπη πάρ’ τη στη χαρίζω
Πιάνεσαι, από μια λέξη πιάνεσαι
στο πλήθος πάλι χάνεσαι
και τραυματίζεις το όνειρο μου
Κλείνεσαι, ποτέ δε μου αφήνεσαι
αφού κι αλλού σκορπίζεσαι,
δεν ήσουν τ’ άλλο το μισό μου
