Άνοιξα απόψε το κλειστό μας το συρτάρι
κι είπα για λίγο να γυρίσω στα παλιά
και βρήκα κάρτες με ευχές,
δικές σου απ’ άλλες εποχές,
τότε που ήταν η ζωή όλο γιορτές,
φωτογραφίες γελαστές,
απ’ τις ωραίες μας στιγμές
κι είδα πως γκρέμισε το σήμερα το χτες.
Τέτοια ώρα αγκαλιά ορκιζόμαστε
τώρα ούτε σαν φίλοι μιλιόμαστε
τέτοια ώρα τι όνειρα κάναμε
πριν να πάρουνε σάρκα πεθάνανε.
Άνοιξα απόψε το κλειστό μας το συρτάρι
κι είπα για λίγο να γυρίσω στα παλιά
κι απόψε μόνος μου ξανά
σ’ εσένα η σκέψη μου γυρνά
κι αυτή την νύχτα πάλι η ώρα δεν περνά
η θύμισή σου με πονά
και με τα χείλη μου στεγνά
μιλάω μ’ εσένα μα δεν είσαι πουθενά.
Τέτοια ώρα αγκαλιά ορκιζόμαστε
τώρα ούτε σαν φίλοι μιλιόμαστε
τέτοια ώρα τι όνειρα κάναμε
πριν να πάρουνε σάρκα πεθάνανε.
