Απ’ το σπίτι σου περνάω
κι ούτε που κοιτάς
το κουδούνι σου χτυπάω
μα δεν απαντάς
Έχεις πάντα κλειδωμένα
και τα φώτα σου σβησμένα
κι η καρδιά μου σ’ αναμμένα
είναι κάρβουνα
Θα είμαι πάντοτε εδώ
να σου γιατρεύω τον καημό
και να σου κλέβω το θυμό
από τα δυο σου μάτια
Θα είμαι πάντοτε εδώ
για να σου γράφω σ’ αγαπώ
στ’ αυτοκινήτου το καπό
και στα θολά σου τζάμια
Απ’ την πίσω πόρτα βγαίνεις
και δε μου μιλάς
σε ρωτάω πού πηγαίνεις
μα δεν απαντάς
Με κοιτάζεις θυμωμένα
με τα μάτια δακρυσμένα
κι η καρδιά μου σ’ αναμμένα
είναι κάρβουνα
Θα είμαι πάντοτε εδώ
να σου γιατρεύω τον καημό
και να σου κλέβω τον θυμό
από τα δυο σου μάτια
Θα είμαι πάντοτε εδώ
για να σου γράφω σ’ αγαπώ
στ’ αυτοκινήτου το καπό
και στα θολά σου τζάμια
Θα είμαι πάντοτε εδώ
για να σου γράφω σ’ αγαπώ
στ’ αυτοκινήτου το καπό
και στα θολά σου τζάμια
