Θα φύγω απόψε, θ’ ακολουθήσω το φεγγάρι κι όπου βγω,
δε θα με πάρουνε χαμπάρι, θα χαθώ,
κι όπως θα φεύγω, με τ’ αστέρια συντροφιά,
θα `χω τ’ αγέρι μόνο να με κυνηγά.
Κι όπως θ’ απλώνεται στ’ απέραντο η ψυχή μου
σε γαλαξίες με γλυκές αστροφεγγιές,
θα λησμονήσω που πήγε στράφι η ζωή μου,
σ΄αυτόν τον κόσμο με τις ψεύτικες μαγκιές.
Θα φύγω απόψε, θ’ ακολουθήσω το φεγγάρι κι όπου βγω,
θα `χω τους γλάρους συντροφιά και το Θεό,
κι όταν θα γέρνω, λίγο να ξεκουραστώ,
θα `χω απέραντο, να βλέπω, ουρανό.
Κι όπως θ’ απλώνεται στ’ απέραντο η ψυχή μου
σε γαλαξίες με γλυκές αστροφεγγιές,
θα λησμονήσω που πήγε στράφι η ζωή μου,
σ΄αυτόν τον κόσμο με τις ψεύτικες μαγκιές.
