Το δρόμο αυτόν που διάλεξες, θυμήσου
στο τέλος αδιέξοδο θα βγει
Κι η χάρτινη ελπίδα της φυγής σου
το ξέρω ότι θα τσαλακωθεί
Η πόρτα της συγγνώμης μου θα κλείσει
κι εσύ θα μείνεις έξω να κοιτάς
Ο έρωτας στον τοίχο θα σε στήσει
κι ανήμπορος βοήθεια θα ζητάς
Θα ξαναγυρίσεις πάλι
Θα ξαναγυρίσεις πάλι
με υγρά τα δυο σου μάτια
και σκυμμένο το κεφάλι
Το δρόμο αυτό που διάλεξες θυμήσου
στο τέλος θα βαδίσεις μοναχός
Θα έχεις χάσει πια τη δύναμή σου
βαρύς θα `ναι στον ώμο σου ο σταυρός
Κι εγώ που έχω δώσει τη ζωή μου
να μη σου έχει λείψει τίποτα ποτέ
Προσπάθησα να κρύψω την οργή μου
με ρώτησες, “να φύγω;”, κι είπα “ναι”
