Έρχονται και φεύγουνε τα πλοία και τα τρένα
μα δε βλέπω την αγάπη μου να `ρθει,
θα μ’ έχει απαρνηθεί.
Αν δε γυρίσεις πάλι κοντά μου
από τον καημό θα πεθάνω κάποιο δειλινό.
Πότε θα γυρίσεις να ξαναναστήσεις
μια φτωχή καρδιά
μες στα βάσανα μου ήσουν η χαρά μου
κι η παρηγοριά.
Έρχονται και φεύγουνε τα πλοία και τα τρένα
μα δε βλέπω την αγάπη μου να `ρθει,
θα μ’ έχει απαρνηθεί.
Δόλια καρδιά μου κάνε κουράγιο και υπομονή
κι η γλυκιά μου ίσως και φανεί.
Όσο ζούμε χώρια μαύρη στενοχώρια
θα με κυνηγά
μες στα βάσανα μου ήσουν η χαρά μου
κι η παρηγοριά.
Έρχονται και φεύγουνε τα πλοία και τα τρένα
μα δε βλέπω την αγάπη μου να `ρθει,
θα μ’ έχει απαρνηθεί.
