Αόρατος ιστός αυτό το καθεστώς που μου επιβάλλουν,
χωρίς μια αφορμή για μας κάθε στιγμή να αμφιβάλλουν,
κι εγώ να πνίγομαι τις νύχτες,
να πνίγομαι τις νύχτες, να ματώνω,
να βρίζω, ν’ απειλώ, όλο για σένα να μιλώ
και να τους λέω πως ζω εγώ για σένα μόνο.
Θα μας χωρίσουνε αγάπη μου όταν εγώ θα `χω πεθάνει,
είναι το μόνο απ’ το Θεό που θα ζητήσω να μου κάνει.
Αόρατος ιστός, ο κόσμος ο μικρός που μ’ έχουν κλείσει,
θυμώνουν διαρκώς, κανένας δεν μπορεί να τους μιλήσει,
κι εγώ να θέλω να σωθώ, να θέλω να σωθώ απεγνωσμένα,
να βρίζω, ν’ απειλώ, όλο για σένα να μιλώ
και να τους λέω πως δεν μπορώ χωρίς εσένα.
Θα μας χωρίσουνε αγάπη μου όταν εγώ θα `χω πεθάνει,
είναι το μόνο απ’ το Θεό που θα ζητήσω να μου κάνει.
