Δεν είμ’ εγώ απ’ τις γυναίκες που θαρρείς
δε λογαριάζω αν είσαι μάγκας και βαρύς
κι αν εκορόιδεψες πολλές στ’ αληθινά
σε μένα όμως η μαγκιά σου δεν περνά.
Θα τα βρεις μαζί μου σκούρα
κι ας με παίρνεις γι’ αγγελούδι
θα μου βάλεις την κουλούρα
και θα πεις κι ένα τραγούδι.
Εσύ κορόιδο να με πιάσεις δεν μπορείς
μαζί μου που ‘μπλεξες μπαστούνια θα τα βρεις
αφού τσιμπήθηκες και τόσο μ’ αγαπάς
θα μου το βάλεις το στεφάνι, που θα πας.
Δεν είμαι εγώ απ’ τις γυναίκες του σωρού
κι ουτ’ απ’ αυτές που ξέρεις του γλυκού νερού
και δε σηκώνω παραμύθια να μου λες
αυτά που έλεγες, βρε μάγκα, σε πολλές.
