Θα ‘ρθω να σε ζωγραφίσω
στο κατώφλι σου μπροστά
κι άλλο χνάρι δε θ’ αφήσω
μες στην έρημη νυχτιά
Δυο φορές θα σ’ αγκαλιάσω
δυο φορές θ’ αναστηθώ
μες στου φεγγαριού τους κλώνους
γέρνω ν’ αποκοιμηθώ
Κι αν γυρίσω κάποιο βράδυ
και δε σε βρω πουθενά
αγκαλιάσω το φεγγάρι
στ’ ουρανού την αμμουδιά
Δυο φορές θα σ’ αγκαλιάσω
δυο φορές θ’ αναστηθώ
μες στου φεγγαριού τους κλώνους
γέρνω ν’ αποκοιμηθώ