Εσένα που με πίκρανες πολύ
ποτέ μου δε θα πάψω ν’ αγαπάω,
για σένα δε θ’ ακούσεις μια στιγμή
να λέω, σε μισώ, δε σε πονάω.
Μα θα το δεις, θα το δεις, θα το δεις,
ότι μια μέρα θα γυρίσεις και θα `ρθείς
πάλι κοντά σ’ εμένα,
μα θα το δεις, θα το δεις, θα το δεις,
όπου κι αν ψάξεις, την καρδιά μου δε θα βρεις
που χάνεται για σένα.
Για σένα που με πίκρανες πολύ
θα δώσω ό,τι έχω και δεν έχω
κι αν άντεξα σε τόσα στη ζωή,
αυτό το χωρισμό δεν τον αντέχω.
Μα θα το δεις, θα το δεις, θα το δεις,
ότι μια μέρα θα γυρίσεις και θα `ρθείς
πάλι κοντά σ’ εμένα,
μα θα το δεις, θα το δεις, θα το δεις,
όπου κι αν ψάξεις, την καρδιά μου δε θα βρεις
που χάνεται για σένα.
Μα θα το δεις, θα το δεις, θα το δεις,
ότι μια μέρα θα γυρίσεις και θα `ρθείς
πάλι κοντά σ’ εμένα.
