Φεγγάρι απόψε κύλησε
στ’ αμάξι και μου μίλησε
για σένα και τα λάθη
που `χω κάνει
δεν ξέρω πως οδήγησα
στο σπίτι απ’ έξω λύγισα
συγγνώμη έχω πει
μα δε σου φτάνει
Θεέ μου τι δε θα δινα
για να έρθεις πίσω
να ξαπλώσεις πλάι μου
όπως και παλιά
όλη νύχτα αγκαλιά
αχ να σε κρατήσω
Θεέ μου τι δε θα δινα
να σε δω ξανά
για μια βραδιά
Στο πλοίο μεσοπέλαγα
με κοίταγες σου γέλαγα
κι αυτή η φωτογραφία με πονάει
το χιόνι στο σεντόνι μας
τ’ αστέρια στο μπαλκόνι μας
μου λένε ασ’ τον πια
δε σ’ αγαπάει
