Μια ζωή στα πρώτα τα θρανία
σαν καλό παιδί
δεν μπήκα εγώ ποτέ μου τιμωρία
ούτε έδωσα αφορμή
μα ξάφνου μ’ έπιασε η αγωνία
πως πάντα χάνω τη γιορτή
βρε, θα σηκώσω τώρα ανταρσία
κι ας φάω αποβολή.
Θέλω κι εγώ να παίξω
κι όχι να μείνω απ’ έξω
μα πλήρωσα τους φόρους μου
και βάζω και τους όρους μου
θέλω κι εγώ να παίξω
κι όχι να μείνω απ’ έξω
να βρω κι εγώ τον τρόπο μου
να ζήσω πια στον τόπο μου.
Τώρα μου λεν απ’ την επιτυχία
να προφυλαχτώ
και πως αν μπερδευτώ με τα θηρία
θα τους μοιάσω και εγώ
λένε πως είν’ η πιο μεγάλη ανδρεία
να μένεις έξω απ’ το χορό
μα δε θα γίνω εγώ ξανά θυσία
όχι, ευχαριστώ.
Θέλω κι εγώ να παίξω
κι όχι να μείνω απ’ έξω
μα πλήρωσα τους φόρους μου
και βάζω και τους όρους μου
θέλω κι εγώ να παίξω
κι όχι να μείνω απ’ έξω
να βρω κι εγώ τον τρόπο μου
να ζήσω πια στον τόπο μου.
