Πέρασα νύχτες μακριά σου στη σιωπή
σαν μια πληγή που πριν να κλείσει τη χαράζεις
Όλη η ζωή μου ένα ατέλειωτο γιατί
πού να γυρνάς σε ποια αγκαλιά τα χάδια σου μοιράζεις
Θέλω ν’αλλάξω διαδρομή
να σ’αρνηθώ κι απ’το μυαλό μου να σε σβήσω
μα όσο κι αν πάει μπροστά η ζωή
κάθε ξημέρωμα η καρδιά σε φέρνει πίσω
Τώρα για σένα πια κανείς δε με ρωτά
λες και φοβούνται πως δεν ξέρω την αλήθεια
Ό,τι στα μάτια σου είχα δει για έρωτα
ήταν για σένα τελικά μονάχα μια συνήθεια
Θέλω ν’αλλάξω διαδρομή
να σ’αρνηθώ κι απ’το μυαλό μου να σε σβήσω
μα όσο κι αν πάει μπροστά η ζωή
κάθε ξημέρωμα η καρδιά σε φέρνει πίσω
