Θέλω να πιω, να πιω πολύ,
να γίνω χάλια, να ξεχάσω,
αφού μου λες δε μ’ αγαπάς
κι όλο φοβάμαι μη σε χάσω,
είσαι ο ουρανός μου, ο παράδεισός μου
πίνω και μεθάω, πόσο σ’ αγαπάω.
Θέλω να πιω, να πιω πολύ,
να γίνω λιώμα, να πεθάνω,
αφού μου λες δε μ’ αγαπάς
τέτοια ζωή τι να την κάνω,
είσαι ο ουρανός μου, ο παράδεισός μου
πίνω και μεθάω, πόσο σ’ αγαπάω.
Μα θέλω να πιω, να πιω πολύ,
όποιος αγάπησε το ξέρει,
αν αγαπάς αληθινά
είσαι καμένος από χέρι,
μα είσαι ο ουρανός μου, ο παράδεισός μου
πίνω και μεθάω, πόσο σ’ αγαπάω.
Μα θέλω να πιω, να πιω πολύ,
να γίνω χάλια, να ξεχάσω.
