Σκύψε καλή μου και ψάξε βαθιά
μες τις γραμμές του χεριού μου
δες το κορμί μου που είναι
σταυρός του Θεού μου.
Σου είπα δε θέλω του ήλιου το φως
τα δειλινά του χειμώνα
στην καταχνιά της ματιάς σου
να μπω για κρυψώνα.
Βάρκα θα γίνω με μαύρο πανί
Θησέας εγώ που επιστρέφει
κωπηλατώ με σπασμένο κουπί
σκοτάδι μου εσύ, φανάρι μου εσύ.
Κι αν αίμα στάζουν τα όχι που λες
κι αν απ’ τα όχι μεθάω
πάλι στα όχι σου γέρνω να πιω
το ναι σου να πιω που διψάω.
