Την αφρούρητη νυχτιά πήρανε θύμησες
μαβιές, κόκκινες, κίτρινες.
Τ’ ανοιχτά μπράτσα της γεμίσανε ύπνο,
τα ξεκούραστα μαλλιά της άνεμο,
τα μάτια της σιωπή.
Την αφρούρητη νυχτιά πήρανε θύμησες
μαβιές, κόκκινες, κίτρινες.
Τ’ ανοιχτά μπράτσα της γεμίσανε ύπνο,
τα ξεκούραστα μαλλιά της άνεμο,
τα μάτια της σιωπή.
