Ήμουν καμάρι στο ντουνιά,
το πιο γλυκό μεράκι,
τώρα το αίμα κι η ματιά
σταλαγματιά σταλαγματιά
κυλάνε στο σοκάκι.
Της άνοιξης λουλούδι μου άλλο μπαξέ στολίζεις
και στ’ όνειρο αγγελούδι μου περνάς και δε μ’ αγγίζεις,
και στ’ όνειρο αγγελούδι μου περνάς και δε μ’ αγγίζεις,
της άνοιξης λουλούδι μου άλλο μπαξέ στολίζεις.
Ήμουν μια έμπνευση γλυκιά,
στη σκέψη του συνθέτη,
κι εσύ, σκληρή, σε μια νυχτιά,
λαβωματιά λαβωματιά
μ’ έκανες πίκρα σκέτη.
Της άνοιξης λουλούδι μου άλλο μπαξέ στολίζεις
και στ’ όνειρο αγγελούδι μου περνάς και δε μ’ αγγίζεις,
και στ’ όνειρο αγγελούδι μου περνάς και δε μ’ αγγίζεις,
της άνοιξης λουλούδι μου άλλο μπαξέ στολίζεις.
