Της αυλής σου το φεγγάρι
Όπου πας σ’ ακολουθεί
Κι είμαι για δική σου χάρη
Σε σκοτάδι εγώ βαθύ
Όλο πείσμα το ’χω πάρει
Και στ’ ορκίστηκα καλή μου
Της αυλή σου το φεγγάρι
Να το φέρω στην αυλή μου
Το φεγγάρι έχεις μεθύσει
Μ’ ένα βλέμμα σου αγνό
Και σένα έχει αφήσει
Ορφανό τον ουρανό
Είσαι ωραία και στολίσου
Να ’ρθει η αγάπη να σε βρει
Το φεγγάρι της αυλή σου
Να ’ναι δικό σου δεν μπορεί
