Χρόνια προσπαθώ διέξοδο να βρω,
μα όλο πιο πολύ στη άβυσσό σου χάνομαι.
Δεν είναι σωστό να έχουμε δεσμό,
μα όταν με κοιτάς απ’ τον πόθο καίγομαι.
Είμαι δοσμένη
στου έρωτά σου το μαρτύριο,
στα χέρια μου κρατώ
της κόλασης το εισιτήριο.
Η αγάπη αυτή θάλασσα ανοιχτή
κι όλο πιο πολύ στα κύματά της πνίγομαι.
Δεν είναι σωστό και θα τιμωρηθώ,
είσαι η φωτιά, στις φλόγες σου τυλίγομαι.
Είμαι δοσμένη
στου έρωτά σου το μαρτύριο,
στα χέρια μου κρατώ
της κόλασης το εισιτήριο.
