Στο φτωχό μας, της αγάπης το γιαπί,
εδουλέψαμε μαζί, σκληρά κι οι δυο μας
και για να `ναι τα θεμέλια του γερά,
στάξαμ’ αίμα και οι δυο, απ’ το δικό μας.
Σκαλωσιές, για ν’ ανεβούμε πιο ψηλά,
οι ελπίδες, τα χρυσά τα όνειρά μας
και χαιρόμαστε που χτίσαμε μαζί,
τη μεγάλη την αγάπη, τη δικιά μας.
Πηλοφόρι φορτωμένο με καημούς
και με βάσανα πικρά, του έρωτά μας
και στη λάσπη, αντί να ρίξουμε νερό,
την εφτιάξαμε με δάκρυα δικά μας.
Σκαλωσιές, για ν’ ανεβούμε πιο ψηλά,
οι ελπίδες, τα χρυσά τα όνειρά μας
και χαιρόμαστε που χτίσαμε μαζί,
τη μεγάλη την αγάπη, τη δικιά μας.
