Δε με νοιάζει που έφυγες
και που μόνο μου μ’ άφησες,
που στα μάτια ζωγράφισες
τον καημό και τη θλίψη.
Δε με νοιάζει που έφυγες
και που μόνο μου μ’ άφησες,
μα με καίει που τα χείλη σου
άλλον έχουν αγγίξει.
Τι δεν έχω εγώ που το έχει αυτός
και σε παίρνει για πάντα από μένα,
τι δεν έχω εγώ που το έχει αυτός
και μ’ αφήνεις να ζω στα χαμένα.
Δε με νοιάζει που έφυγες
και που μόνο μου μ’ άφησες,
που στα μάτια ζωγράφισες
τον καημό και τη θλίψη.
Δε με νοιάζει που έφυγες
και που μόνο μου μ’ άφησες,
μα με καίει που, αγάπη μου,
μ’ έχεις εγκαταλείψει.
Τι δεν έχω εγώ που το έχει αυτός
και σε παίρνει για πάντα από μένα,
τι δεν έχω εγώ που το έχει αυτός
και μ’ αφήνεις να ζω στα χαμένα.
Κι ούτε ένα σημείο ζωής δε μου δίνεις,
στο κενό το δικό σου να ζήσω μ’ αφήνεις.
Τι δεν έχω εγώ που το έχει αυτός
και σε παίρνει για πάντα από μένα,
τι δεν έχω εγώ που το έχει αυτός
και μ’ αφήνεις να ζω στα χαμένα.
