Κλείνοντας τα μάτια μου
το χάδι σου θυμάμαι
Θυμάμαι ν’ αναστατώνομαι
και νύχτες δεν κοιμάμαι
Τι έπαθα με σένανε
Και στ’ άγγιγμά σου ο έρωτας
του νου μου πλημμυρίζει
Κι ο πόθος για τα χείλια σου
βαθιά με συγκλονίζει
Πάνω στο τραπέζι μας
το χέρι σου μ’ αγγίζει
μ’ αγγίζει και στα στήθια μου
ο πόθος φτερουγίζει
Φλόγες μες στα μάτια σου
σταλάζουνε τον πόθο
Τι έπαθα με σένανε
και τι ‘ναι αυτό που νιώθω
