Τι λες να φταίει;
Ο χαρακτήρας μου που αλλάζει όψεις
Μήπως η ανάγκη που ‘χες να με κόψεις
Με το ξυράφι της καρδιάς…
Τι λες να φταίει;
Ότι είναι η αγάπη μου νερό που τρέχει
Μα εσύ ξεδίψασες και πέρα βρέχει
Και στους εχθρούς σου με μετράς, για πες μου….
Τι λες να φταίει;
Το πείσμα μου που δεν το βάζω κάτω
Το δηλητήριο που ήπια ως τον πάτο
Οπότε πάω να σηκωθώ, σε ψάχνω…
Τι λες να φταίει;
Η άρνησή μου για το παρακάτω
Άμα δεν έχω αυτό που θέλω να ‘χω
Τότε απ’ αυτό ας σκοτωθώ, εσένα ψάχνω…
Τι λες να φταίει;
Της λογικής μου το σκληρό σκοτάδι
Ή της δικής σου το βαθύ σημάδι
Μία γρατζουνιά που τη μισώ…
Τι λες να φταίει;
Που σ’ είχα μάθει πριν να με διαβάσεις
Χαμογελούσα λίγο πριν με σπάσεις
Ζωή γυαλί δεν θέλω εγώ για πες μου…
