Σου υπόσχομαι πολλά
αν το ηθικό μου ψηλά το σηκώσεις
μη μου λες πως είν’ αργά
γιατί έτσι το ξέρεις θα με σκοτώσεις
Στο στόμα με κοιτάς
Και μονάχα μια σκέψη βρε το νου μου θολώνει
Μα τραβιέσαι ξαφνικά
Τα ματάκια σου τώρα ποια ντροπή χαμηλώνει
Τι μου κάνεις
Πες μου τι θα κάνεις
Απόψε τι κάνεις
Αχ! Τι μου κάνεις
Επιτέλους θα το κάνεις
Αυτό που θες μαζί μου να κάνεις
Εκεί που μονάχα εσύ ξέρεις να με πάρεις
Να με κάνεις να ξεχάσω τη δικιά μου ιστορία
Της ζωής μου την ανία
Την αρρώστια αυτή που λένε αφασία
Γιατί μες στο κορμάκι σου λυτρώνεται η κάθε μου αμαρτία
Έχεις μαύρα τα μαλλιά
Πάνω σου τα ρούχα λουλούδια που ανθίζουν
Και της άνοιξης νερά
Τα χρόνια που το κορμί σου δροσίζουν
Τι μου κάνεις
Πες μου τι θα κάνεις
Απόψε τι κάνεις
Αχ! Τι μου κάνεις
